"Geweldig, ik kan horen! Waarom heb ik zo lang gewacht?"

Thersia Broodryk van Johannesburg, Zuid-Afrika, heeft sinds haar jeugd te kampen gehad met chronische oorinfecties in haar rechteroor en conductief gehoorverlies en is daarom niet onbekend met audiologische centra. Na de zoveelste onsuccesvolle operatie aan haar oor, vroeg ze haar arts of er een andere optie was waarvoor geen grote ingreep nodig zou zijn. Hij gaf haar een foldertje over botverankerde hoorsystemen. Dit was het startpunt voor haar, naar weer kunnen horen.

Naam: Thersia Broodryk
Beroep: Analist-programmeur
Indicatie: Conductief gehoorverlies

Veel interventies - maar geen resultaten

In de loop der jaren heeft Thersia Broodryk verschillende conventionele hoortoestellen geprobeerd en onderging ze meerdere operaties om haar gehoor te verbeteren. Er was echter niets dat de verandering teweegbracht waar ze zo wanhopig naar verlangde. Ze kon geen conventionele hoortoestellen in haar rechteroor testen vanwege de gesloten gehoorgang. Dus testte ze het conventionele hoortoestel in haar linkeroor en de Ponto aan de rechter zijde. 


"Van kind af aan heb ik problemen met mijn oren gehad. Ik had zodanig last van chronische infecties in mijn oren dat op een gegeven moment mijn rechter trommelvlies scheurde. De schade was zo ernstig dat zowel de gehoorgang als het trommelvlies van mijn rechteroor vol littekens zaten en dit littekenweefsel blokkeerde mijn hele gehoorgang," zegt Thersia. 

Thersia's audioloog wist dat ze een goede kandidaat zou zijn voor een botverankerd hoortoestel, omdat dit type systeem wordt gebruikt om geluid rechtstreeks via het schedelbot naar het binnenoor te zenden, waarbij het littekenweefsel in haar gehoorgang volledig omzeilt wordt. 
Om haar te helpen bij het maken van een beslissing en het beoordelen van de voordelen, probeerde Thersia voor een maand een testapparaat uit dat op een hoofdband werd gedragen. Aan het eind van de maand was ze ervan overtuigd dat dit een oplossing was die ze wilde proberen.



Welkom bij gehoor

In november 2013 werd bij de nerveuze Thersia het implantaat geplaatst, en in januari 2014 werd haar Ponto Pro geluidsprocessor bevestigd. Hoewel ze reeds een aantal voordelen had ervaren via het testapparaat, was ze niet voorbereid op de geluidskwaliteit die de botverankerde hooroplossing haar gaf. 

"Het geluid rondom mij was zo duidelijk dat het overweldigend was. Mijn onmiddellijke reactie was - Geweldig, Ik kan horen! Waarom heb ik zo lang gewacht? Het is echt fantastisch om te kunnen horen. Ik kon mensen achter me horen praten, voetstappen op de grond, het geluid dat banden op grind maken. Ik leerde weer helemaal opnieuw te luisteren," zegt ze.

 
"Ik maakte me ongerust over de anesthesie, maar de ingreep was een koud kunstje. Ik was binnen een dag weer thuis en ondervond nagenoeg geen ongemak. Het leek er eigenlijk net op alsof iemand hard aan mijn haren had getrokken. Tijdens de genezingstijd kon ik het implantaat soms voelen. Je raakt er echter heel snel aan gewend en nu voel ik het niet meer zitten," zegt ze.



Van giswerk naar volledig begrijpen

Thersia geniet nu van hernieuwd zelfvertrouwen in haar vermogen om contact te maken met andere mensen. "Als er in een groep wordt gepraat, hoef ik niet te kijken om te zien wie er praat. Ik kan horen als er iemand naar mijn bureau komt. Voorheen moest ik worden aangeraakt voordat ik in de gaten had dat er tegen me werd gepraat. Ik kan mijn familie zelfs horen als ik met mijn rug naar hen toegekeerd sta, terwijl ik voorheen naar hen toe moest lopen en mijn hoofd moest keren en naar hun mond kijken," legt ze uit.

Haar nieuwe gehoor staat in schril contrast met situaties voordat de Ponto Pro geplaatst werd waar Thersia bij sociale aangelegenheden mensen altijd moest vragen om zichzelf te herhalen - "Ik ging soms zo ver dat ik mee lachte, net deed alsof ik deel uitmaakte van het gesprek, hoewel ik er geen woord van verstond," herinnert ze zich.

Omdat de Ponto Pro zo'n enorm verschil gemaakt heeft in haar leven, kan Thersia het dan ook zonder aarzeling aan anderen aanbevelen. "Het is de moeite waard! … Ik kan naar iedereen luisteren als er in een groep wordt gepraat en hoef niet te kijken om te zien wie er praat. Ik leef niet langer in mijn eigen wereldje."



Elke cent waard

Behalve de beslissing om weer een ingreep te ondergaan, moest Thersia ook de financiële consequenties van de procedure afwegen. In Zuid-Afrika wordt de ingreep niet vergoed en moet er zelf betaald worden.  "Ik heb anderhalf jaar lang gespaard, maar wat ik ervoor terug kreeg compenseert ruimschoots voor het wachten. Ik heb mijn leven terug. Ik kan mijn werk met vertrouwen doen en ik kan ieder woord van mijn man verstaan. Dat is kostbaarder dan wat ook ter wereld."